Karanlık ve şaibe dolu kahır gece!

Gerek şampiyonluk ve gerekse küme düşmeme mücadelesi veren takımlar açısından TFF tarafından aynı saatte başlatılan karşılaşmaların en tartışılan maçı; Adana Demirspor-Gaziantep karşılaşmasıydı.
6-1’lik maçın asla bir teknik analizi olmaz. Ortada bir hezimet varken; sahada futbol aranmaz. 
Bu maçı değerlendirirken susma hakkımı kullanıp, üç-beş satırla yazımı bitirmek istiyordum.
Ancak klavye başına geçince içimdeki öfke, isyan ve Türk futbolunun kirlenmişliğine olan isyan duygularım; midemdeki ağrı, yaşadığım hayal kırıklığı, yaşananlara katlanmak zorunda kalmanın acziyeti ve nefret; sonuçta böylesi ağır bir yazıya dönüştü
UTANDIM!
Sezon boyunca maçlarını yorumladığım, elimden geldiğince katkı koymaya çalıştığım, arma ve formanın onurunu-gururunu ve marka değerini savunduğum Adana Demirspor, Yeni Adana Stadı’nda oynadığı Gaziantep maçında beni hayal kırıklığına uğrattı.
Basın Tribününde takımlarının hayati maçını izlemek üzere Adana’ya gelen Gaziantepli basın mensuplarının bıyık altından gülmeleri, müstehzi bakışları, stadda görev yapan güvenlik elemanlarının kınayıcı ve alaycı yaklaşımları, bir spor yazarı olarak beni utandırdı.
Utanması gereken ben değildim biliyorum ancak utanması gerekenler pişkinlik yapıp, suçu birbirlerinin üstüne atıyordu. 
Futbolun parayla birlikte anıldığı, birçok değer yargısının aşındığı, bahis-şike söylemlerinin futbolu zehirlediğini bilmeme rağmen, kafamı yerden kaldırmadan, içimde burukluk, ağzımda acı bir tatla evin yolunu tuttum. 
BALOTELLİ’NİN İHANETİ!

İtalya Milli Takımı’na davet bekleyen Balotelli’nin şımarık ve ihanet boyutuna varan hareketlerini görmeyen, daha 5.dakikada atılmak için herşeyi yapacağı baştan belli olan, tribünlerin bile Balotelli’nin kırmızı kart görmek için arandığını hissetmesine rağmen, kenarda bir şey yapmadan gelişmelere seyirci kalan, Teknik Direktör Hikmet Karaman’ı kınadım.
Rakibin averaj düzeltmesine yardımcı olmak için böylesi deneyimli bir teknik adamın; altyapıdan çocukları gladyatörlerin önüne atılan aslanlar gibi 4-0’dan sonra sahaya atmasını yadırgadım.
Maç sonu açıklamaları ise her şeyin üstüne tuz biber ekti. Yönetimle ipleri kopardığı belli olan Karaman’ın kendisine yönelik eleştirileri üstlenmeyip, Yönetimi adres göstermesi yaşananların perde arkasına yönelik kuşkuları artırdı.
ALTTAKİ TAKIMLARIN MÜCADELESİNE GÖLGE DÜŞTÜ!
Son 6 sezonda bir maçta kalesinde bu kadar gol görmeyen Adana Demirspor’un yaşadığı bu hezimeti nasıl yorumlayacağımı bilemedim. 
Kimseyi töhmet altında bırakmak istemiyorum. Elimde bilgi ve belge yok ancak özellikle geçen sezon, bu sezonun ilk yarısı ve son olarak Galatasaray karşısında oynanan futbolu ararken; Gaziantepspor karşısında resmen kalenin açılması, sahadaki her futbolcunun tel tel dökülmesi, beni kederlendirdi. Derin düşüncelere sevketti.
Sağanak yağmur, sakatlıklar, transfer dedikoduları veya 3-4 aydır futbolcu ve personelin maaş almaması; ihanet boyutundaki hezimeti açıklamaya yetmiyor. 
Murat Sancak’ın TFF Başkanı Mehmet Büyükekşi ve TFF’deki bir grup hakkında son dönemlerde yaptığı seri açıklamalar; Genel Kurul için Demirspor’un imza veren kulüpler arasında yer alması; Adana Demirspor’un küme düşmeme mücadelesini derinden etkileyen bu maçta daha derli-toplu bir futbol oynayacağı ve herhangi bir şaibeye meydan bırakmadan güzel bir futbol izlettireceği beklentisindeydim.
Türkiye’nin gözü önünde; Pendikspor-Hatayspor-Konyaspor-Ankaragücü hatta Kayserispor’u da yakından ilgilendiren bu maçta yaşananlar; bir futbolsever olarak beni utandırdı.
Gaziantep hezimeti daha kırk yıl konuşulur. Süper Ligin en zorlu deplasmanı olarak değerlendirilen, şampiyonluk mücadelesi veren takımların adeta korkulu rüyası olan Adana deplasmanında son 4/5 yılda ilk kez 6 gol atma başarısı gösteren Gaziantepsporlu futbolcular bile şaşkındı. Gol averajından çok galibiyete odaklanmış olan rakip, eğer skora ihtiyaç duymuş olsaydı bu maç daha farklı skorla bitebilirdi.
ESEFLE KINIYORUM!
Yaptığı kareografilerle, sosyal mesajlarıyla, tribünlere koşup arma ve forma için büyük cefa çeken Adana Demirspor taraftarını utandıran, boynunu büken, büyük bir acı yaşatan bu hezimetin mimarlarını esefle ve nefretle kınıyorum. 
Eğer biraz olsun onuru, haysiyeti ve gururu varsa Teknik Direktör Hikmet Karaman’ın Adana’yı bir an önce terketmesi gerekir. 
Adana Demirspor Kulübü Başkanı Metin Korkmaz ve Murat Sancak’ın başta Adana Demirspor taraftarı olmak üzere Türk futbol camiasına bu yaşananları izah etmesi, inandırıcı açıklamalar yapması gerekir. Bu hezimetin izahı olmaz ama bir açık kapı bırakıp, hangi unsurların ve hangi duyguların devreye girip bize bu acıyı yaşattığını bilmek en doğal hakkımız. Büyük ve köklü bir camia olan Adana Demirspor ailesi bu ayıbı hak etmedi. 
Ligde kalan 2 maçında üst sıraları da alt sıraları da ilgilendiren maçı kalmayan Adana Demirspor’un aidiyet duygusu taşıyan, formasına ve armasına sadık olan altyapı oyuncularıyla sahaya çıkması gerekir. Teknik kadroda da Adanalı isimlerin yer alması, Hikmet Karaman’la ilişkili ve bağlantılı hiçbir teknik adamın saha kenarında olmaması gerektiği düşüncesindeyim. 
Demirspor taraftarını ağlatmaya, boynunu bükmeye, böylesi bir acıyı yaşatmaya kimsenin hakkı yok. Bu şaibenin temizlenmesi ve suçluların deşifre edilmesi, futbol ailesinden özür dilenmesi gerekir.