DÖNÜŞÜM SANCISI

Pusulan neresi?

Dünya mı?

Çevren mi?

Ailen mi?

Yoksa kalbin mi?

Ruhun gerçekliğinle birlikte mi yol alıyor?

Yoksa bir yalanı gerçeklik kabulüne mi geçtin?

Ne kadar çok soru değil mi?

Peki kimsin sen?

Kimliğinle ruhunu özdeştirip özümsenmiş bir hayat yaşamalı insan denilen varlık, her şeyi ile kendini kabul etmeli.

Bazen söyledikleri yalanla, bazen gerçekleriyle, bazen başına gelen ihtimallerle her şeyi ile kendinde kabul görmeli kendi ruhunun kabule geçebilmeli insan, işte o zaman gerçek insan denilen varlığa geçebilir.

Peki bunu yapabilen hayatını ya da kaderini eline almaz mı?

İşte insan bunun farkına varmalı ki yaşamın, her nefesin an’dan ibaret olduğunu görebilmeli.

Ülke olarak zor, aşılamayacak zorluklar olmayan zamanlardan geçiyoruz. Bu kadar uzun bir zaman yazmayışım bu zorlukları önce kabule sonra sindirebilmekti kendi içimde…

Her giden can’a Allahtan rahmet, her sağlıkla kurtulan  can’a ise ruhundaki yüklerin hafiflemesini diliyorum.

Bildiğiniz gibi gerçekliğini bildiğimiz halde sağlam binaların yapılmayışı daha doğrusu bu binaları yapanların yalanların ve yanlışların bencillik, para hırsı, insafsızlık türlü türlü sıfatları kendilerine pekiştireceğimiz kelimeler bizi ahlara vahlara itti.

İnsan değişebilen her koşula uyum sağlayabilen varlık.

Yaralar bir şekilde sarıldı.

Şimdi ise bu yaraların arasına seçimleri sıkıştırıyoruz.

Bir gün sonra bir hafta sonra gündemler yine değişeceğini öngörüyoruz.

Peki eee sonra!

İnsan denilen varlık bu kadar basit mi ki gündem değiştirir.

Şubat ayı karar ayı demiştim mart ayı ise dönüşüm sancısı diyorum. Bakalım daha nasıl sancılar çekeceğiz?

Hepimiz bu evrende birbirimize bağlı yaşıyorsak buna enerji deyin kuantum deyin her neyse öyle bağlıyız.

Artık uyanma zamanı gelmedi mi?

Uyanıp kendimize gelmemizin silkelenmemizin vaktidir bu ay.

Bu kadar zor zamanları yönetmeye sonrasında sindirmeye çalışırken size naçizane bir tavsiyem olabilir. Mart ayı ile haziran ayının sonuna kadar yaşadıklarınızı not alın ki önümüzdeki yıllarda rehber olsun.

Uyanmış insana rehber olsun ki, uyanmış insanların artışı bizi birbirimize daha çok bağlasın.

Kendin gibi başkasını da düşünmeyi de hatırlamış olalım. Ki bunu yaşamış olduğumuz deprem için de söylemiyorum, bu hatırladığımız ve yaşam formuna dönüştürmeye çalışalım.

Ne kadar kendin için istediğin güzellikleri, iyilikleri başkası içinde canı gönülden niyet edersen bu dünyada zaten cenneti yaşarsın.

Tümden geldiğin gibi tüme varmayı odağın haline getirebilmeli.

Ülkemizin her bir insanımızın kendini değerini, birbirimizle hissettiğimiz değerlerini fark etmemiz ve uyanmamız dileğiyle.

Umutlu günler dilerim.